Chcąc uatrakcyjnić coroczną tradycję pożegnania przedszkola od wielu już lat organizujemy dla naszych absolwentów „inne” niż we wcześniejszych latach, zakończenie przedszkola. Nie jest to już tylko tradycyjna uroczystość, na której programem artystycznym i kwiatkiem dzieci żegnają pracowników przedszkola. Uroczystość pożegnalna odbywa się w grupach wcześniej lub bywa wkomponowana w „Wieczór pożegnalny”. Dwa elementy jednak pozostają niezmienne i wpisały się w przedszkolną tradycję: jest to wycieczka absolwentów do „Jaskini Solnej” w Kochłowicach i „wieczór pożegnalny” uwieńczony samodzielnym i poza domem (bez mamy i taty) spędzeniem przez dziecko „nocki w przedszkolu”.
Organizacja przedstawionych form spędzenia czasu ma na celu m.in.:
-
Kształcenie odporności emocjonalno – motywacyjnej w toku pokonywania trudności, opanowanie lęków i strachu.
-
Wdrażanie do podejmowania, podtrzymywania i wypełnienia własnych decyzji.
-
Poszerzenie zakresu samodzielności i umiejętności odnajdywania się w nowej sytuacji.
-
Wycieczka do „Jaskini Solnej”
Na wycieczkę do „Jaskini Solnej” dzieci zabierają z sobą białe skarpetki i dobry humor (niezbędny do wspaniałej, wspólnej zabawy). W wyznaczonym terminie grupa dzieci pod opieką wychowawcy i pani woźnej maszeruje w wyznaczone miejsce z piosenką na ustach.
-
„Nocka w przedszkolu”.
Od 2003 roku czerwcowe spotkanie pożegnalne odbywa się wieczorem, a absolwenci zostają w przedszkolu, by wspólnie , bez nadzoru rodziców, ale pod czujnym okiem wychowawcy i pani dyrektor spędzić nockę.
Wszystko rozpoczyna się około godziny 17:30. W „sali noclegowej” dzieci wybierają sobie leżak lub miejsce do spania, gdzie rozkładają karimatę i zostawiają wszystkie rzeczy potrzebne do „przetrwania”: przytulanki, „śpiące wory” – śpiwory, poduszki pod głowę, przybory toaletowe, pidżamę, latarkę i „małe co nieco” (jak mawiał Kubuś Puchatek) oraz inne akcesoria niezbędne do zabawy.
Następnie (w początkowych latach) rozpoczynała się część artystyczna – były wtedy wierszyki, przedstawienia w wykonaniu dzieci, podziękowania wywołujące wzruszenie i łzy. Po tych czułych pożegnaniach rodzice i goście rozchodzili się do domów, a dzieci spędzały wieczór na miłej zabawie.
Bywało, że zamiast części artystycznej, wspólnie z rodzicami i dziećmi rozpalaliśmy ognisko – były śpiewy przy wtórze gitary i wspólne „gawędzenie” o miłych chwilach spędzonych w przedszkolu.
W ostatnich latach podziękowania i miłe słowa na pożegnanie wyrażane są podczas dopołudniowych, krótkich uroczystości z okazji zakończenia roku szkolnego, a dzieci przychodzące na „nockę” po rozlokowaniu się, wspólnie z nauczycielami podejmują różne zabawy. Są to np. ciekawe konkursy, innym razem, zorganizowane w obrębie przedszkola i ogrodu przedszkolnego tzw. „podchody” z odkrywanymi zadaniami do wykonania.
Był rok, kiedy dzieci w tym momencie doskonale bawiły się przy muzyce podczas zorganizowanej „dyskoteki piżamowej”.
W innym roku – jedne dzieci oglądały bajkę, zaś inne (z chłopakami na czele) mocno kibicowały polskim sportowcom podczas oglądania naszej reprezentacji w meczu piłki nożnej.
Oczywiście jest też czas na wspomnienia i „pożegnanie” zabawek oraz ulubionych miejsc zabawy.
Około godziny 19- tej – kolacja , na którą gospodarz piecze kiełbaski na grillu, a po kolacji toaleta wieczorna i potem:
-
słuchanie bajek czytanych przez panie; lub
-
oglądanie bajek z płyty DVD; albo też
-
oglądanie filmów z bajkami wyświetlanych z projektora.
Niektóre dzieci zasypiają szybko, inne dłużej się kręcą, ale wszystkie budzą się rano zadowolone i z radością, no i dumą opowiadają o wszystkim swoim bliskim, przez których są rano odbierane.
Organizacja i przebieg jednej z pierwszych przedszkolnych „Nocek”
CZĘŚĆ I:
-
Przybycie dzieci wraz z rodzicami – wybór leżaka, rozlokowanie przyniesionych przyborów, przejście do Sali na uroczystość.
-
Wiersze, piosenki, tańce, instrumentacje kierowane do personelu i rodziców jako wyraz wdzięczności dzieci kończących edukację przedszkolną (dzieci wręczały dorosłym przygotowane na zajęciach laurki)
-
Pożegnanie swoich starszych kolegów przez dzieci młodsze, 5 letnie wspólnie uczestniczące w zajęciach grupy (6 latki otrzymały od swoich młodszych kolegów „mini rogi obfitości”).
CZĘŚĆ II:
- Słodki poczęstunek w sali – rozdanie dzieciom dyplomów, medali i pamiątek.
- Ciekawe konkursy oraz gry i zabawy, np. Tropienie z latarkami po przedszkolu.
- Dyskoteka – swobodna ekspresja taneczna przeplatana zabawami integracyjnymi z wykorzystaniem chusty animacyjnej (zabawy zaczerpnięte z warsztatów, propozycji muzycznych i literackich Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów „KLANZA” (wspólnie z rodzicami).
CZĘŚĆ III:
-
Pożegnanie rodziców.
-
Kolacja – kiełbaska z grilla.
-
„Toaleta wieczorna” – przygotowanie do snu.
-
„Cała Polska czyta dzieciom” – czytanie bajek na dobranoc, lub oglądanie bajek z płyty DVD / projektora.
-
Cisza nocna – ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie…….?
(Nic nie było! Mimo obaw niektórych rodziców, noc przebiegła bardzo spokojnie. Dzieci pod stałą opieką nauczycielek spały „jak susły).
Część IV – Na drugi dzień rano:
- Pobudka – nie było o 6:00 dźwięków trąbki obwieszczającej pobudkę. Dzieci wstawały według własnego zegara biologicznego, a potem budziły się nawzajem. Te, które wstały jako pierwsze, myły się i czekały na swoich kolegów w sali telewizyjnej oglądając bajki.
- Jeszcze chwila rozmowy z Panią – opowiadanie o swoich wrażeniach.ałuski, całuski, jeszcze raz całuski od stęsknionego tatusia i mamuśki:
-
odbiór dzieci,
-
porządkowanie przedszkola z chętnymi rodzicami i dziećmi.
Komentarz na serio:
- Do „Nocki” przedszkolnej przygotowywaliśmy się już od początku roku kalendarzowego.
- Na zebraniu z rodzicami podsumowującym pracę z grupą w pierwszym półroczu, rodzice zapoznali się z propozycją zorganizowania „nocy” dla absolwentów przedszkola.
- Pomysł cieszył się dużym zainteresowaniem – uzyskaliśmy aprobatę rodziców.
- W czerwcu zebraliśmy pisemne oświadczenia – zgody rodziców na udział dzieci w „Nocce”.
- Przejęliśmy pełną odpowiedzialność za bezpieczeństwo dzieci. Powiadomiliśmy również Policję, która częściej niż zwykle patrolowała okolice przedszkola.
- Z obawy przed możliwością złego zniesienia rozłąki z rodzicami przez niektóre dzieci, wszyscy rodzice zobowiązali się do pobytu w domu, w zasięgu telefonu. Na szczęście żadne dziecko nie płakało; przebywało przecież w dobrze mu znanym przedszkolu i pod opieką znanych mu osób.
Komentarz – „pół żartem, pół serio”……
- Wszystkim bardzo się podobało.
-
Dzieci szczęśliwe, wyspane i uśmiechnięte.
-
Panie zadowolone, choć niewyspane i zmęczone.
-
Rodzice zestresowani i zdziwieni, że ich pociechy były tak dzielne.
-
Budynek przedszkolny nadal stoi!!!